ถ้าเราคิดโดยรวม ฟัง พูด และเข้าใจ ในการใช้ชีวิตแบบเป็นกล่ม เราก็จะอยุ่ร่วมกับผู้อื่นได้ ถ้ารักสันโดษ ก็ควรยืนหยัดในชีวิตสันโดษ
แต่ถ้าคิดจะอยากมีเพื่อนมีสังคม ก็ควรทิ้งความคิดสันโดษนั้นไป ... บางเรื่องก็เป็นตัวเองเข้าไว้ แต่บางเรื่องก็ควรทิ้งความสันโดษไปบ้าง
และกาลเทสะ เราควรมีติดตัว ไม่ว่าพบใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ถ้าเราวางตัวได้ถูกเราก็ไม่ต้องลำบากที่จะต้องใช้ชีวิต
แต่ทั่งนี้ทั้งนั้น ..... เราต้องถามตัวเราเองว่าเราต้องการแบบไหน ไม่มีใครได้อย่างเดียว ต้องมีได้และมีเสีย แต่คุณยอมรับข้อเสียที่คุณได้หรือไม่....ก็เท่านั้น